Jan Paweł II zgodnie z nabywaną wiedzą podjął zdecydowaną walkę z przypadkami wykorzystywania seksualnego dzieci i małoletnich przez niektórych duchownych oraz wprowadził obowiązujące w całym Kościele normy rozliczania tego typu przestępstw. (…)Widząc, że wobec tego problemu punktowe odpowiedzi nie są wystarczającym rozwiązaniem, w 2001 roku Papież podjął decydujący krok i zmienił prawo, które stało się narzędziem dla całego Kościoła. Tą zmianą uruchomił proces oczyszczania Kościoła, kontynuowany przez jego następców: papieży Benedykta XVI i Franciszka” – czytamy w Stanowisku Rady Stałej KEP.

Członkowie Rady Stałej KEP opublikowali doświadczenie wobec „medialnemu atakowi na św. Jana Pawła II”. W Stanowisku odnieśli się do działań papieża Polaka, jakie podjął w obliczu przestępstw seksualnych wobec małoletnich.

Rada KEO podkreśla, że przyczyną „medialnego ataku” na św. Jana Pawła II i jego pontyfikat jest nastawienie do jego nauczania, które opisał m.in. w encyklikach Redemptor hominis i Veritatis splendor, czy w głoszonej przez niego teologii ciała, „co nie odpowiada współczesnym ideologiom propagującym hedonizm, relatywizm i nihilizm moralny”.

Dalej biskupi zwrócili uwagę na działania jakie konsekwentnie podejmował papież Jan Paweł II, by przeciwdziałać przypadkom wykorzystywania seksualnego małoletnich.

Z cyklu żart na dziś:

Konferencja Episkopatu Polski: "Jan Paweł II podjął zdecydowaną walkę z przypadkami wykorzystywania seksualnego dzieci i małoletnich przez niektórych duchownych oraz wprowadził obowiązujące w całym Kościele normy rozliczania tego typu przestępstw".
— Mr Mistrzowski (Michał) (@MrMistrzowski) November 18, 2022

REKLAMA

W 1983 roku papież Polak wprowadził nowy „Kodeks Prawa Kanonicznego”, w którym jednoznacznie zobligował przełożonych kościelnych do karania sprawiedliwą karą członków kleru, którzy dopuścili się przestępstwa. Według prawa, sprawcy wykorzystania seksualnego małoletnich mają być wydaleni ze stanu duchownego.

Dziewięć lat później, w 1992 roku, Jan Paweł II ogłosił „Katechizm Kościoła Katolickiego”, który w art. 2389 stwierdza, że „nadużycia seksualne popełniane przez dorosłych na dzieciach lub młodzieży powierzonych ich opiece” są grzechem, będącym „jednocześnie gorszącym zamachem na integralność fizyczną i moralną młodych, którzy będą nosić jego piętno przez całe życie, oraz pogwałceniem odpowiedzialności wychowawczej”.

W Stanowisku biskupi przypominają też, że po wizycie ad limina episkopatu USA w 1993 roku Jan Paweł II napisał w liście do biskupów amerykańskich: „kanoniczne kary, które są przewidziane za niektóre przestępstwa i wyrażają społeczną dezaprobatę wobec zła, są w pełni uzasadnione”.

Następnie, w 1994 roku Jan Paweł II wydał indult dla Kościoła w USA, na mocy którego podniósł wiek ochrony osób małoletnich z 16 do 18 lat i wydłużył okres przedawnienia przestępstw wykorzystania seksualnego małoletnich do 10 lat od ukończenia 18. roku życia przez osobę skrzywdzoną. W 1996 roku, Papież wydał podobny indult dla Kościoła w Irlandii – czytamy dalej.

zobacz także

Rada Stała #KEP: Jan Paweł II podjął zdecydowaną walkę z przypadkami wykorzystywania seksualnego dzieci i małoletnich przez niektórych duchownych oraz wprowadził obowiązujące w całym Kościele normy rozliczania tego typu przestępstw.https://t.co/u8O44mHNf4 pic.twitter.com/afQRFaoga2
— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) November 18, 2022

Rada Stała KEO zwraca uwagę, że w 2001 roku papież Polak wydał dokument Sacramentorum sanctitatis tutela dla całego Kościoła. Uznaje on krzywdę wyrządzoną dziecku w sferze seksualnej za jedno z najcięższych przestępstw kościelnych.

Na mocy tego dokumentu Jan Paweł II ustanowił jurysdykcję Stolicy Apostolskiej nad wszystkimi przypadkami wykorzystania seksualnego małoletnich od momentu uprawdopodobnienia się przestępstwa. Nakazał też jego zgłoszenie do Kongregacji Nauki Wiary i od tamtej chwili postępowania karne prowadzone w tych sprawach zostały zarezerwowane Stolicy Apostolskiej, pozostając do dziś pod jej ścisłą kontrolą.

„Decyzja ta pokazała, że Jan Paweł II zdał sobie sprawę ze skali i globalnego charakteru kryzysu spowodowanego wykorzystaniem seksualnym dzieci i młodzieży. Ta zmiana w stosowaniu i egzekwowaniu prawa była prawdziwie bezprecedensowa. Z perspektywy czasu widać, że okazała się ona punktem przełomowym w walce Kościoła z przestępstwami seksualnymi we własnych szeregach. W ślad za tymi decyzjami Jana Pawła II Stolica Apostolska zobowiązała wszystkie Episkopaty do wprowadzenia szczegółowych norm postępowania w takich przypadkach – napisano w Stanowisku.

Na sam koniec biskupi przywołali przemówienie Papieża do kardynałów amerykańskich z kwietniu 2002 roku. Spotkanie to było bezpośrednim następstwem fali ujawnień przestępstw wobec dzieci i małoletnich dokonanych przez osoby duchowne. O nadużyciach seksualnych pisał bowiem dziennik „Boston Globe”. Papież Jan Paweł II podkreślił wówczas, że „w kapłaństwie i życiu zakonnym nie ma miejsca dla tych, którzy krzywdziliby małoletnich”.

„Z przedstawionych działań Jana Pawła II wobec ujawniającego się coraz wyraźniej kryzysu wyłania się obraz Pasterza, który odważnie i zdecydowanie pragnął się z nim zmierzyć, będąc równocześnie świadomy, że kryzys ten może zagrozić zdolności Kościoła do właściwego pełnienia jego misji w świecie” – piszą członkowie Rady Stałej KEP.

Biskupi zaznaczyli, że papież twierdził, że tylko „Kościół, stawiający czoła problemowi wykorzystywania z jasnością i determinacją” może pomóc społeczeństwu przeciwstawić się masowym popełnianym przestępstwom seksualnym wobec małoletnich i bezbronnych.

źródło: KAI

Biskupi bronią Jana Pawła II. Pedofilia w kościele? „Podjął zdecydowaną walkę”