Czy zdarza się Wam kogoś nie cenić, nie poważać, nie darzyć zaufaniem, a mimo to żywić resztki sympatii? Miałem tak do wczoraj z prezydentem Andrzejem Dudą – pisze Mariusz Szczygieł, znany dziennika, pisarz, czechofil.

Andrzej Duda przekazał, że wbrew opiniom konstytucjonalistów, prawników, Senatu, ustawa celująca w Donalda Tuska jest jednak konstytucyjna.

By umyć ręce, jak Piłat przekazał nam Duda, że prześle już po podpisaniu ustawy jej projekt do Trybunału Konstytucyjnego. Ten choć skłócony albo weźmie na tapet projekt i go uzna za „konstytucyjny”, albo nie podejmie tematu.

O Andrzeju Dudzie pisze Mariusz Szczygieł.

Co to za okruchy sympatii? Otóż pierwsza rzecz, to coroczna wizyta Dudy, bez świty na grobie Marka Edelmana. W dniu rocznicy powstania w getcie prezydent składa swój wieniec osobiście i bez rozgłosu. Dla mnie ujmujące – podkreśla Szczygieł we wpisie na swoim Facebooku.

REKLAMA

Druga – to pewne zdarzenie. Otóż na przyjęciu w Teatrze Wielkim schowałem się w kąciku, bo nie lubię, jak ludzie ze mną rozmawiają, kiedy jem. Stanąłem obok tajemniczych drzwi, gdzie nie było nikogo. Nagle otworzyły się i wyszedł z nich ochroniarz, a za nim… pan prezydent. Prawie się zakrztusiłem, na co prezydent Duda powiedział „Dzień dobry, panu”. Odpowiedziałem „dzień dobry” i skinąłem głową. Ujmujące, dla mnie – dodaje autor.

I to są dwa drobiazgi, które kazały mi myśleć, że może to sympatyczny człowiek, tyle że przytłoczony przez silniejszego samca; więzień sytuacji: przy braku kompetencji wywindowany do roli przywódcy, więc gra jak umie, choć nie umie; przeciętniak, któremu rozbudzono ego, żeby go wmanipulować w wybitnie usługową rolę… Itp., itd – czytamy w poruszającym wpisie. Wpisie człowieka rozczarowanego.

Szczygieł pisze też, że został zaproszony do pałacu prezydenckiego.

Niedawno byłem zaproszony na kolację do pałacu prezydenckiego z prezydentem Dudą i czeskim prezydentem Pavlem. Najpierw pomyślałem, że pójdę. Prezydent RP pewnie będzie witał się z każdym po kolei, a ja wtedy powiem: „To ja, panie prezydencie, ideologia LGBT we własnej osobie”. Gdybym tego nie powiedział, czułbym się tam jak pożyteczny idiota. Gdybym powiedział, może niepotrzebnie zwróciłbym na siebie uwagę, a była to kolacja na cześć prezydenta Czech. Od zaproszenia się więc wymówiłem – opisuje sytuację Szczygieł.

zobacz także

Nadal podtrzymuję, co kiedyś napisałem w liście otwartym do prezydenta – po jego słowach o „ideologii, a nie ludziach” – że solidnie i z oddaniem realizuje przepis, jaki otrzymał od Kaczyńskiego, kiedy wygrał wybory. Był to przepis na rozpad narodu. Od wczoraj jednak uważam, że otrzymał dwa przepisy. Ten drugi – na upadek państwa – zauważa pisarz.

Historia go osądzi i jestem przekonany, że zapisze jako największego szkodnika Polski. Choćby mówił pierwszy „dzień dobry” każdemu Polakowi z osobna – podkreśla Mariusz Szczygieł.

Źródło: Facebook

Mariusz Szczygieł: największy szkodnik Polski