Doszliśmy do kolejnej ściany na arenie międzynarodowej. Jeszcze w lipcu, po długim spotkaniu i negocjacjach Rady Europejskiej zachwycony Premier Morawiecki mówił, że mamy przed sobą w Europie ,,drugi Plan Marschalla”. I zaiste tak jest.

Nowy budżet Unii Europejskiej składa się z dwóch części: regularnych, siedmioletnich ram finansowych – 1090 mld euro oraz Funduszu Odbudowy – Next Generation EU okrzykniętym właśnie ,,nowym Planem Marschalla”, opiewającym na 750 miliardów euro.

I tak – to prawda – UE chce zabezpieczyć praworządność i właściwe wydawanie tych kolosalnych pieniędzy. Kogoś to w ogóle dziwi? W artykule 2 Traktatu Lizbońskiego czytamy „Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości.

Wartości te są wspólne Państwom Członkowskim w społeczeństwie opartym na pluralizmie, niedyskryminacji, tolerancji, sprawiedliwości, solidarności oraz na równości kobiet i mężczyzn”. Z kolei w artykule 322 Traktatu o funkcjonowaniu UE mamy zapis: „ Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Trybunałem Obrachunkowym, przyjmują w drodze rozporządzenia: zasady finansowe określające w szczególności warunki uchwalania i wykonywania budżetu oraz przedstawiania i kontrolowania rachunków; zasady, które organizują kontrolę odpowiedzialności podmiotów finansowych, w szczególności urzędników zatwierdzających i księgowych”.

O co więc walczy obecnie polski rząd? Napiszę to wprost – polski rząd walczy o zgodę na łamanie prawa i praworządności pod rękę z premierem Węgier Wiktorem Orbanem – przyjacielem Vladimira Putina.

Z tym, że sytuacja jest bardzo poważna. Ewentualne veto zablokuje całkowicie Fundusz Odbudowy (a więc Polska po raz drugi zrezygnuje z Planu Marschalla – jak w 1947 roku, a mówi się, że ,,Polak mądry po szkodzie”), a siedmiolatka będzie oparta na prowizorium budżetowym – pieniądze dostaną rolnicy i utrzymane zostaną zręby starych funduszy i to także z uwzględnieniem mechanizmu praworządności.

Kto straci – niestety kolejny raz Śląsk, bo zablokowany zostanie kompletnie np. Fundusz Sprawiedliwej Transformacji czy program Prawa i Wartości (program wspierający organizacje pozarządowe). Zatrzymana zostanie także dalsza integracja europejska i bardzo rozsądne nowe rozwiązania – np. wspólne unijne obligacje czy wprowadzenie opłaty dla krajów trzecich (Rosja, Chiny, Indie) czyli tzw. granicznego podatku węglowego – chodzi o to, by te kraje, które nie redukują emisji płaciły opłatę celną za swoje nieekologiczne produkty – w UE. Bardzo dobre rozwiązanie ochronne dla naszego przemysłu i biznesu.

Wracając do polskiego veta – tutaj nie ma żadnej logiki. Ten rząd lekką ręką odrzuca ponad 27 mld euro z Funduszu Odbudowy, bo nie rozumie, że Unia Europejska to, poza wspólnym rynkiem, także wspólnota wartości, ale przede wszystkim organizacja, dzięki której w Europie od kilkudziesięciu lat nie mieliśmy wojny w granicach UE. Pytanie – w co gra rząd? Nie wiem, ale wiem, że polską racją stanu jest członkowstwo w Unii Europejskiej. Nie mam żadnych wątpliwości. Mam jednak także niedoparte wrażenie, że rząd PiS ma kompletnie inną wizję przyszłości i to jest bardzo niepokojące.