Elementem sprzyjającym uratowaniu małżeństwa jest jak najsilniejsze utrzymanie kontaktów intymnych (…) w szczególności, gdy postawa współmałżonka naruszającego swoje obowiązki nie wskazuje na to, aby stracił on zainteresowanie seksualne swoją małżonką – czytamy w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego.

Historia pani Marty jest wstrząsająca. Jej związek małżeński nie należał do najlepszych. Pojawiły się problemy, które z czasem doprowadziły do tego, że pani Marta wniosła o rozwód. Mąż był wobec niej bardzo agresywny, nerwowy i arogancki. Sytuacja pogorszyła się po narodzinach córki.

Zarzuca żonie, że za mało zarabia. Krytykuje jej wygląd. Wszczyna awantury z błahych powodów. Znika na noc i nadużywa alkoholu. Korzysta z usług agencji towarzyskich, a podczas jednego z licznych wyjść z kolegami trafia do izby wytrzeźwień. Prośby o podjęcie terapii i zmianę zachowania nie odnoszą skutku. – czytamy w orzeczeniu Sądu Okręgowego, który w listopadzie 2020 roku rozwiązał małżeństwo z winy męża.

Po ponad pół roku, sąd zmienił zdanie.

REKLAMA

W czerwcu 2021 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie obciążył winą za rozpad małżeństwa również Martę. Jak wyjaśniał sędzia: „wina męża nie może budzić wątpliwości”, ale „nie należało w skrytości podejmować decyzji o rozstaniu, a tym bardziej gromadzić materiału dowodowego przeciwko mężowi”.

„Trwanie małżeństwa jest najważniejsze, niezależnie od złych rzeczy, jakie się w tym małżeństwie dzieją” – dodał sędzia.

Adwokat udzielająca porad prawnych kobietom zgłaszającym się do Centrum Praw Kobiet w Krakowie – Natalia Gajecka, w rozmowie z gazeta.pl opowiedziała co najbardziej zbulwersowało ją w tej sprawie.

Po pierwsze, oczekiwanie, że żona będzie inicjować kontakty seksualne, żeby zatrzymać męża w domu. (…) Czyli jak mąż chce kontaktów intymnych, to ma je mieć. Niezależnie od tego, jak się wobec żony zachowuje. – oznajmiła adwokat.

zobacz także

„Nasilał się kryzys wywołany postawą pozwanego, który też został spotęgowany, jak wskazuje doświadczenie życiowe, ustaniem kontaktów seksualnych. W ocenie Sądu Apelacyjnego wyjście z tego kryzysu było jednak możliwe, a z pewnością należało podjąć taką próbę poprzez podejmowanie w zupełności innego działania, (…) wciągnięcie męża w bliskość i intymność małżeńską w możliwie dużym stopniu na tyle, aby odzyskał silniejsze zainteresowanie wspólnym spędzaniem czasu (…) Po prostu należało przejawiać pozytywną, ciepłą i wyrozumiałą postawę”. – czytamy w orzeczeniu.

Według Gajeckiej, sędzia zasugerował, że żona za mało się starała, co przyczyniło się do zachowania męża, który pił z kolegami do nietrzeźwości, uciekał z domu, nie kontrolował się, imprezował nocami, korzystał z usług prostytutek czy wysyłał sobie nawzajem z kolegami pornografię.

Po lekturze można odnieść wrażenie, że mężczyzna ma prawo stosować przemoc psychiczną (…), bo to nic takiego. Ale kobieta nie ma prawa od niego uciec. – mówi adwokat Gajecka.

Sąd po siedmiu miesiącach zmienił wyrok i obarczył kobietę za to, że chcąc chronić siebie i dziecko, uciekła od męża. W jego opinii to nie zachowanie męża, ale postępowanie żony przyczyniło się do definitywnego rozpadu małżeństwa.

Nie mieści mi się to w głowie. – kwituje adwokat.

Gdy sąd ogłosi wyrok, strony nie mają już prawa się odezwać. Pani Marta nie może się odwołać. Niestety nic już nie może zrobić od wyroku Sądu Apelacyjnego w kwestii winy. Może jedynie inicjować kolejne sprawy sądowe w kwestii rozstrzygnięć dotyczących dziecka.

Co ta kobieta miała zrobić? Przyjąć wyrozumiałą postawę, dać się niszczyć psychicznie i czekać? Poprosić męża o zgodę, żeby od niego uciec? – zastanawia się Gajecka.

źródło: gazeta.pl

Skandal! Sędzia używa ohydnych argumentów: „To pani wina. Powinna pani inicjować seks, by zatrzymać męża”.