Internetowa społeczność nadal nie potrafi otrząsnąć się po śmierci niespełna 16-letniego syna posłanki Magdaleny Filiks. Okoliczności, w jakich pożegnał się z życiem, są szeroko komentowane.

Mikołaj 8 marca obchodziłby 16. urodziny. Niestety, nie zdmuchnie świeczek z urodzinowego tortu. Zamiast tego, jego bliscy i przyjaciele pójdą na stypę po jego pogrzebie. Dlaczego tak młody człowiek odszedł z tego świata?

Na to pytanie odpowiedź podawana jest w mediach bardzo szeroko. Syn posłanki Magdaleny Filiks miał być w przeszłości ofiarą pedofilii. Informowały o tym państwowe media – Radio Szczecin i TVP Info. Choć nie wprost, ś.p. Mikołaj był bohaterem wielu medialnych publikacji. Publiczne media z jego sprawy zrobiły polityczny temat. Skończyło się tragicznie.

Niczym niezawinione cierpienie dziecka, które najpierw doświadczyło straszliwej krzywdy wykorzystania seksualnego, a później zostało wtórnie wiktymizowane dla brudnej, cynicznej polityki, wywołuje szok i wściekłość. Nie ma dobrych słów, żeby się z tymi uczuciami zmierzyć. Nie znałem Mikołaja. Nie znałem jego rodziny, ale mam dzieci w podobnym wieku i wiele godzin spędziłem z osobami skrzywdzonymi seksualnie przez dorosłych. Te dziesiątki godzin sprawiają, że trochę wiem o straszliwej krzywdzie, jaka ich spotkała, o lęku — czasem paraliżującym — przed tym, że inni się dowiedzą, o strachu przed ludzkim osądem, przed ponowną straszliwą krzywdą – pisze w swoim felietonie dla Onetu Tomasz P. Terlikowski, katolicki działacz, publicysta, dziennikarz, prowadzący rozmowy na antenie RMF FM.

REKLAMA

Terlikowski pisze o strachu przed opowiedzeniem swojej historii o skrzywdzeniu seksualnym, który odczuwają dorośli. Ś.p. Mikołaj nie mógł sam o tym zdecydować. Media opowiedziały jego historię.

Dziennikarz pisze o tym, jak ciężko ofiarom przestępstw seksualnych jest poradzić sobie z tym problemem. Często próbują targnąć się na swoje życie, wpadają w nałogi, mają kłopot z opanowaniem swojego życia seksualnego.

Żadna z tych osób nie przeżyła jednak zderzenia z publiczną machiną medialną, za którą stała władza, z atakami na bliskich ważnych polityków, z siłą hejtu milionów — być może szczerze przekonanych o własnej „prawości” i sprawiedliwości — internautów – pisze w swoim komentarzu Terlikowski, który miał do czynienia z bardzo wieloma ludźmi noszącymi ten problem w sobie.

zobacz także

Im — dzięki Bogu — nie było dane czytać o swoich bliskich straszliwych rzeczy, oskarżeń i podejrzeń, oni nie musieli zmierzyć się z zainteresowaniem mediów, z takim przedstawieniem ich danych, które umożliwiało ich identyfikację. Oni nie musieli żyć po tym, jak publiczne radio i publiczna telewizja powiedziała ich przyjaciołom, kolegom, znajomym i nieznajomym, kim są, kim jest ich mama.

Nie wiem, nie potrafię sobie nawet wyobrazić, jaki ciężar, jaki dramat spadł na tego chłopca. Rozmowy, godziny rozmów, także z osobami, które chciały popełnić samobójstwo, nie dają cienia świadomości tego, co go spotkało – pisze dziennikarz.

REKLAMA

Terlikowski wskazuje, że piętnastoletnie dzieci są kruche, „łatwo je złamać, chcą chronić swoich rodziców przed cierpieniem, nie chcą ich martwić”.

I czasem — i chłopcy i dziewczynki — mimo starań rodziców nie wytrzymują napięcia. Załamują się pod ciężarem życia. Tym razem ten ciężar był zwielokrotniony, nie do wytrzymania.

Publicysta twierdzi, że winnych tej sytuacji trzeba rozliczyć.

Trzeba też powiedzieć zupełnie jasno — wskazanie głównych odpowiedzialnych jest istotne. Ukaranie ich też. Już teraz stanowisko powinien stracić redaktor naczelny Radia Szczecin, a także najbardziej oddani sprawie pracownicy TVP Info. Ale to nie wystarczy, bo jest coś o wiele ważniejszego. To bycie po stronie skrzywdzonych, słabych, dotkniętych nienawiścią. To bycie po stronie dzieci, ale także skrzywdzonych dorosłych. Trzeba ich chronić, być z nimi, otulić życzliwością (i jeśli jest się wierzącym modlitwą) bliskich. Uczyć się empatii.

źródło: Onet, fot.: materiały prasowe RMF FM

Śmierć syna posłanki Filiks. Mocy komentarz Terlikowskiego