Wyrok TK wydaje się zasadny, prawdziwy, wreszcie – konieczny – mówiła b. wicepremier Jadwiga Emilewicz. Dodała, że w ślad za tą decyzją pójdą działania, które wspomogą m.in. wychowywanie dziecka z niepełnosprawnością, „bo na tym tak naprawdę polega człowieczeństwo” – wskazała.

W czwartek Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepis zezwalający na dopuszczalność aborcji w przypadku dużego prawdopodobieństwa ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu – jest niezgodny z polską konstytucją. Po ogłoszeniu wyroku w czwartek wieczorem w Warszawie i innych miastach w Polsce odbyły się demonstracje przeciwko decyzji Trybunału.

W piątek na konferencji prasowej w Poznaniu b. wicepremier Jadwiga Emilewicz podkreśliła, że „ten tzw. kompromis aborcyjny, który trwa w Polsce, trwał od 27 lat – to był jeden z trudniejszych wątków myślę w zakresie stanowienia prawa i porządku prawnego, porządku konstytucyjnego, z jakim mieliśmy do czynienia”.

„Przypomnę, że w 2001 roku, cytowany przeze mnie wielokrotnie prof. Andrzej Zoll powiedział, że +na szczęście dyskusję o tym, kiedy zaczyna się ludzkie życie mamy już za sobą+ – a mówił o tym oczywiście, że życie ludzkie zaczyna się od momentu poczęcia. Ponieważ polska konstytucja chroni ludzkie życie, w związku z tym ten wyrok TK wydaje się zasadny, wydaje się prawdziwy, wydaje się wreszcie – konieczny”
– zaznaczyła.

Emilewicz wskazała, że „to tak wrażliwy i tak trudny temat, o którym na pewno nie powinniśmy prowadzić dyskusji na ulicach”.

„Kiedy słyszę, że po wczorajszym orzeczeniu w wielu miejscach w Polsce palone są znicze i puszczana jest piosenka +Dźwięk ciszy+, to zastanawiam się, czy ci którzy protestują i używają tego typu motywu muzycznego zdają sobie sprawę z paradoksu, w jakim stawiają słuchaczy? bo w tym przypadku +głos milczących+ to jest głos tych, którzy nie mogą się urodzić, ponieważ prawo dopuszcza tę właśnie aborcję eugeniczną”
– mówiła.

Emilewicz zaznaczyła również, że „tego typu praktyki w XX wieku znane są z historii; tej do której nie chcielibyśmy wracać, tej totalitarnej”.

Wyraziła również przekonanie, że w ślad za orzeczeniem TK, niezwłocznie powinna pojawić się inicjatywa poselska, która będzie zakładała bardzo duże wsparcie dla wszystkich kobiet, rodzin, które już obecnie – i w przyszłości – będą wychowały dzieci z niepełnosprawnościami.

„Jestem przekonana, że będzie inicjatywa poselska, która da szersze możliwości wsparcia takich rodzin i takich matek w przeprowadzeniu ciąży szczęśliwie do końca, przeprowadzaniu wszystkich niezbędnych badań – a następnie wychowywaniu tego dziecka i zajmowaniu się takimi dziećmi, bo na tym tak naprawdę polega człowieczeństwo. Gdybyśmy chcieli temu zaprzeczyć, to musielibyśmy się chyba bardziej zastanowić na tym, jak definiujemy człowieka w ogóle” – zaznaczyła.

„Nie chcielibyśmy dzielić społeczeństwa. To są ogromne tragedie, jakie stoją na pewno za tymi, którzy dowiadują się o tym, że ich dziecko jest niepełnosprawne. Ale także nie bagatelizujmy tego (że są także – PAP) ogromne tragedie, jakie wiążą się z tym, kiedy kobieta decyduje się na taki zabieg; znamy syndromy postaborcyjne, wiemy z czym to się wiąże – a o tym w debacie publicznej przez wiele lat nie mówiliśmy” – dodała.

Obowiązująca od 1993 r. Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży zezwala na dokonanie aborcji w trzech przypadkach. Jednym z nich było właśnie duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu; pozostałe to sytuacja, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety lub gdy ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego. (PAP)

Emilewicz: wyrok TK wydaje się zasadny, prawdziwy, wreszcie – konieczny