Przez wszystkie lata mojej edukacji, świadectwa starałem się ukryć. Nie było na nich biało-czerwonych pasków, nie było średnich, którymi ktokolwiek chciałby się pochwalić, ani książki od wychowawcy. Nie było nic, tylko wstyd, podkreślany słowami dorosłych, że jestem głupi, że nic nie osiągnę. – napisał w szczerym wyznaniu na Facebooku duchowny.

Piekło na ziemi?

Kolejny rok szkolny za nami. Zapewne wiele uczniów odetchnęło z ulgą, nie tylko dlatego, że rozpoczęły się wakacje i odpoczynek, ale też dlatego, że „jakoś przebrnęli” trudny czas. Być może „Ci słabsi” w nauce poczuli chwile wstydu, gdy ledwo udało im się przejść do kolejnej klasy. Być może musieli się jeszcze zmierzyć z niezadowoleniem rodziców z otrzymanych ocen rocznych.

Poczucie „bycia gorszym” się pogłębiło i jeszcze mocniej utkwiło w ich pamięci, która nie jest w stanie wymazać przykrych wspomnień. O tym jak bardzo to wpływa na poczucie własnej wartości podzielił się ksiądz z Wrocławia, Grzegorz Kramer, który do „tych lepszych” uczniów nie należał.

REKLAMA

Po 31 latach odważył się opowiedzieć swoją historię z młodości.

Nie cierpię Pinokia, bo przez lekturę tej książki na I semestr w 4 klasie, otrzymałem niedostateczną ocenę. Jestem, jak całe pokolenie przede mną i chyba długo za mną, dzieckiem systemu oceniania, który ma swoje normy, szablony, klucze, punkty, skale ocen. – napisał ks. Kramer.

Stwierdził, że w Internecie pewnie będzie „roić się” od zdjęć chwalących się rodziców świadectwami ich dzieci. Duchowny nie zamierza potępiać takiego zachowania, ale podkreślił, że w takich momentach myśli o „tych gorszych i słabszych”, których – w jego opinii – nie docenia się w ogóle. Sam kiedyś do tej grupy należał. Podkreślił jak źle może się kojarzyć szkoła.

Myślę o tych dzieciach, które dostają bólów brzucha na myśl o szkole, bo ona nie kojarzy im się z kreatywnym uczeniem się siebie, rozumieniem świata, ale z osiąganiem tego, co dorosłym wydaje się „niezbędne do życia”. – oznajmił duchowny.

zobacz także

I kontynuował, że po 31 latach jest gotów pokazać swoje świadectwo z zakończenia podstawówki, na którym widnieją „naciągane oceny”.

I choć dziś mogę powiedzieć, że jest OK, to wiem, że tamten uczniak został we mnie na zawsze. – oznajmił ks. Kramer.

Jak stwierdził, należy do wrażliwych osób i mimo, że dla wielu uczniów jest „dobrym panem od religii” i w swoją pracę nauczyciela religii wkłada całe serce, to w jego głowie odzywa się często głos 15-latka, który mówi: „to nieistotne, małe, inni są lepsi”.

Zauważył jednak plusy bycia uczuciowym. Jak twierdzi: Ta cecha pozawala mi widzieć więcej niż system.

I zaznaczył, że każdy ma prawo do lepszych i gorszych chwil w życiu, a przejście przez trudne chwile zaowocują w przyszłości szczęściem i satysfakcją z pracy.

Cieszę się, że kiedyś dużo się męczyłem, bo dziś potrafię powiedzieć otwarcie, że nawet jak jesteś autorytetem dla wielu, to masz prawo do słabości, porażki i zwykłego zmęczenia. – podsumował duchowny.

Opowiedział, że to poczucie „bycia gorszym” towarzyszyło mu bez przerwy i nawet nie miał odwagi pogadać z wychowawcą w zawodówce, a dziś cieszy się z radości dzieci, które potrzebują uwagi czy rozmowy i „podbiegają na przerwie usiąść na niskiej ławce, przybić piątkę czy się przytulić”.

Kocham uczyć, nienawidzę oceniać. – oznajmił ks. Kramer.

I zaapelował do rodziców „tych słabszych” dzieci, by okazały im wsparcie i miłość.

Rodzice dzieci „słabszych”, one potrzebują Waszego wzmocnienia, zauważenia, nie kolejnego ochrzanu i nie chcą kolejny raz usłyszeć: jesteś debilem, pamiętaj, że uczysz się dla siebie, co osiągniesz, to będziesz miał. Niestety dzieci rozumieją inaczej to zdanie niż dorośli. Ono brzmi jak przekleństwo, bo widzą to, co jest „tu i teraz”, a teraz widzą, że nic – według dorosłych – nie osiągnęły. Dajcie im to, czego potrzebują – wsparcie i miłość. – zakończył we wpisie „kiedyś ten słabszy”.

źródło: Facebook

Ksiądz: „jesteś debilem, pamiętaj, że uczysz się dla siebie”